Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Een gevallen vrouw

                                        Het was weer eens raak in 'huize Josephientje.'  Mijn alter ego die ik al jaren 'Rampen Annie' noem, trad weer eens op de voorgrond en liet zich weer een van haar beste kant zien.  Om precies te zijn een dikke week geleden heb ik een ouderwets smakkerd gemaakt en lag ik zomaar onder mijn bureau met een lege citroensap karaf ( de glazen fles was nog heel, maar de deksel niet, deze heeft het niet overleefd. In mijn koelkast staat altijd een fles met kraanwater waar ik een citroen in uitgeperst heb voor de uitgedroogde mens, in dit geval ikzelf. Aangezien ik geen frisdrank liefhebster ben en dit naast mijn glaasje wit nog wel zie zitten, heb ik altijd lemon water op voorraad. Zo ook die bewuste avond. Ik was lekker aan het werk achter mijn pc en liep snel even op mijn sokken (helemaal fout dus!) naar de koelkast om de karaf met citroen uit de deuropening te trekken, zodat ik een glaasje vitamine C sap kon inschenken. Toen ging het mi
Recente posts

Gestigmatiseerd ?

                            ‘Alles ervaren en het goede behouden’ zei mijn moeder vroeger al. Eigenlijk wil ik hier helemaal geen letter aan weiden, maar wat mij vanochtend gebeurde nodigt zo uit, om het dit keer wel te doen. Ik ben faliekant tegen het gebruik van mondkapjes en zeker degene die niet medisch getest zijn die wij (het volk) mogen dragen. Een deel van het volk draagt vanuit welke overtuiging dan ook deze mondkapjes en de achterliggende reden doen in deze niet ter zake.  Men hoeft aan mij niet uit te leggen waarom men zich laat verplichten tot het dragen van zo’n onding. Ik hoef ook niet uit te leggen waarom ik er geen draag. Ik laat mij onder geen beding leiden door angst en ook niet door een stel incompetente bestuurders dat lijkt mij duidelijk. Ik houd mij verder braaf aan de afstandsregels en komt precies op het tijdstip dat ik verwacht word binnen. Schud geen handen en neem plaats in de wachtkamer van de huisarts. Op gepaste afstand van een mevrouw met mondkapje.  Wann

Singing in the Rain

Gevulde weken overzicht   Afgelopen weken zat heel Nederland in een hitte golf dus liep iedereen te hijgen en te puffen en kwam ik ook niet echt tot iets. Nu regent het pijpenstelen. Het regent warm water in een kort maar krachtige bui… Wat een verademing deze afkoeling, het gras, de bomen en planten, maar ook de mensen snakken hiernaar en terwijl het in andere delen van het land al geregend heeft, hadden wij nog geen druppel gehad, de hitte neemt weer de overhand, het is tropisch warm en nu na dat buitje erg benauwd. Het zijn een beetje rare weken waarin ik van alles te doen heb, maar gek genoeg lijkt het, of ik niet toe kom aan waar ik nu juist wel aan toe wil komen en dat is schrijven, tot nu toe heb ik aardig wat pogingen ondernomen, die net zo hard mislukte. Dat wordt min of meer opgelost door het leuke bezoek dat ik gisteren had. Zij geeft me het laatste zetje in de goede richting en heeft niet in de gaten dat dit me heel goed doet. ik heb er na al die zieke en vermoeide weken we

Op een ouwe fiets...

Zaterdagmiddag, ik zit met een vriendin heerlijk relaxed in het zonnetje op een terras bij een mooie Borg in Slochteren. Wij genieten van de overheerlijke koffie met gebak en doen aan mensjes kijken, ik kan me op dit moment niets leukers bedenken. Plots zie ik vanuit mijn ooghoeken een oude grijze man, hij loopt naast zijn fiets. Hij trekt direct mijn aandacht en de fiets ook, wat is dat voor een fiets? Nieuwsgierig als ik ben wil ik van die fie ts een foto maken. Mijn vriendin begint te lachen en zegt ‘joh doe eens normaal, pff een foto van een fiets.’ Ik wimpel haar bezwaren weg omdat ik al gezien had dat het een heel bijzonder exemplaar is. Ik wil er echt het mijne van weten. Dus loop ik, mijn vriendin even achterlatend het terras af naar de man en zijn niet alledaagse fiets. Ik spreek hem aan ‘Hallo meneer mag ik u iets vragen?’ ‘Natuurlijk vrouwtje, jij altijd’ grapt hij. ‘Mag ik misschien een foto van uw fiets maken?’ De man begint helemaal te stralen. ‘Dat mag jij zeker, wat leu

Gestruikeld over een driewieler.

Neeeeee .... Niet voor mezelf natuurlijk, ik heb een retro E bike met twee accu’s, maar voor een van mijn lieve vriendinnen die helemaal gek van fietsen is en alles wat daarmee te maken heeft. Een hele poos geleden was ik Amsterdam en daar vond ik voor haar een mini fietsje bedoeld voor de toerist. Helemaal leuk met een yuppen kist voorop en een bos tulpen erin. Zij was er totaal verrukt van toen zij hem uit de (Hollandser kan het niet) delfts blauwe verpakking rukte. ‘Oh Jo wat is ie leuk! Wat gaaf! Wat een snoeppie! Haar geluk kon niet op en haar dag niet meer stuk. Sinds die tijd heb ik iets met mijn linkeroog, waar ik vanuit op jacht ben naar leuke gekke en originele minifietsjes. Poosje (na die eerste poos geleden) kom ik in een rommelige en stoffige rondloper terecht. Een soort ‘Malle Pietje’ keet, waar ik A mijn kont niet goed kon keren en B haast geen stap durfde te zetten vanwege de nauwe gangpaden en het overdadig opgestapelde serviesgoed.  Dat werd een dikke

Is het de leeftijd?

Dank aan iedereen die deze dag tot een feestdag hebben gemaakt voor mij  Eerst even dit. Ik heb een wereldverjaardag gehad, allemaal lieve felicitaties Ik mocht 70 kaarsjes uitblazen, een mooie man bakte voor mij een bananenbrood en een eitje bij de lunch. Ik heb zoveel felicitaties gekregen en mooie cadeaus Lieve, gekke leuke bijzondere kaarten en wensen. En een hele mooie plant. Ik ben enorm verwend en voelde mij echt jarig. Ik was dus op bezoek in de bossen dat is op zich al bijzonder omdat ik de moeder van het bos ben. Het voelt goed om weer eens na zoveel maanden een lang ritje te maken. Goed voor mij en goed voor mijn rooie Rachmaninov, want wat is het toch een puik autootje. Ik heb echt plezier met en van hem en onderhoud hem goed. Ik ben een gestructureerd typje. Volle tank en Tommie T tot het maximum opgeladen, braaf het adres ingetikt kan ik op pad. Ach het is bijna vanaf hier een lange rechte weg, maar toch. Alles gaat gesmeerd en ik

IN DE WOLKEN

Heel vroeg in de morgen, word ik op mijn verjaardag 4juli verkleumd wakker en kom tot de ontdekking dat niet alleen mijn kussensloop nat van het transpiratievocht is, maar ook mijn pyjama. Dat is nog niet alles, het sloop heeft ook nog eens een onbestemd kleurig patroon in de vorm van mijn jarige achterhoofd. Hoe dan? Heel simpel, mijn haar is de dag ervoor geverfd en geknipt wanneer ik het nog niet gewassen heb en in de nacht flink transpireer, dan wordt mijn kussensloop mee geverfd tot zelfs mijn kussen aan toe dat nu ook een vaag roodbruine afdruk van mijn jarige bolletje heeft. Het is bijna half zes… Leuk begin van mijn zeventigste verjaardag. Lang zal ik zweten in de gloria. Ik haal de sloop van het kussen en maak het nat en schoon met ossengal zeep, lang leve dit ouderwetse middel. Ik kijk op het was label van het kussen en zie dat het op 60 graden gewassen mag worden, dus ook daar haal ik een borsteltje ossengal overheen. Prop alles in de wasmachine, doe er wasmiddel bi