Josephientje 2019/2020

                                        Het was weer eens raak in 'huize Josephientje.'  Mijn alter ego die ik al jaren 'Rampen Annie' noem, trad weer eens op de voorgrond en liet zich weer een van haar beste kant zien.  Om precies te zijn een dikke week geleden heb ik een ouderwets smakkerd gemaakt en lag ik zomaar onder mijn bureau met een lege citroensap karaf ( de glazen fles was nog heel, maar de deksel niet, deze heeft het niet overleefd. In mijn koelkast staat altijd een fles met kraanwater waar ik een citroen in uitgeperst heb voor de uitgedroogde mens, in dit geval ikzelf. Aangezien ik geen frisdrank liefhebster ben en dit naast mijn glaasje wit nog wel zie zitten, heb ik altijd lemon water op voorraad. Zo ook die bewuste avond. Ik was lekker aan het werk achter mijn pc en liep snel even op mijn sokken (helemaal fout dus!) naar de koelkast om de karaf met citroen uit de deuropening te trekken, zodat ik een glaasje vitamine C sap kon inschenken. Toen ging het mi

                            ‘Alles ervaren en het goede behouden’ zei mijn moeder vroeger al. Eigenlijk wil ik hier helemaal geen letter aan weiden, maar wat mij vanochtend gebeurde nodigt zo uit, om het dit keer wel te doen. Ik ben faliekant tegen het gebruik van mondkapjes en zeker degene die niet medisch getest zijn die wij (het volk) mogen dragen. Een deel van het volk draagt vanuit welke overtuiging dan ook deze mondkapjes en de achterliggende reden doen in deze niet ter zake.  Men hoeft aan mij niet uit te leggen waarom men zich laat verplichten tot het dragen van zo’n onding. Ik hoef ook niet uit te leggen waarom ik er geen draag. Ik laat mij onder geen beding leiden door angst en ook niet door een stel incompetente bestuurders dat lijkt mij duidelijk. Ik houd mij verder braaf aan de afstandsregels en komt precies op het tijdstip dat ik verwacht word binnen. Schud geen handen en neem plaats in de wachtkamer van de huisarts. Op gepaste afstand van een mevrouw met mondkapje.  Wann