Doorgaan naar hoofdcontent

Ook Spaanse mussen klussen

Trabajos de gorrión español
Ik heb zo langzamerhand het gevoel tijdelijk in een volière te wonen en ik vind het een feestje. Ik wordt tegenwoordig elke ochtend wakker gemaakt door het stevige gekwetter van een Spaanse-mus die af en aan vliegt om een nestje te bouwen, of naar zijn jonkies vliegt om hen te voederen? Kennelijk zit het, of moet het komen onder de dakgoot die langs mijn keukenraam loopt. Dat raam staat meestal op een kier voor de broodnodige frisse lucht.

Aantal mussen in Spanje in tien jaar tijd met 30 miljoen gedaald
Toch wel raar, want wanneer ik naar buiten ga om te kijken, omdat de roep van de mus bij tijd en wijle lichtelijk luid en paniekerig klinkt, constateer ik dat er helemaal geen plek is, noch kan zijn langs of onder de dakrand, deze is namelijk nergens toegankelijk om een nestje te bouwen, of toch? Er zitten golfplaten op het dak en in de holle kanten zou natuurlijk een nestje kunnen zitten of gemaakt kunnen worden. Maar dan zou ik op z'n minst toch wat sprietjes of twijgjes moeten kunnen zien? Maar nee, ik zie helemaal niets dat een aanwijzing kan zijn dat er een nestje zou zitten of nog gebouwd moet gaan worden. Toch vliegt mams af en aan geef luide waarschuwingssignalen af, terwijl ik zo af en toe wat licht gescharrel bespeur en nu opeens ook wat licht hongergepiep van een of meerdere jonkies.
Dan gaat mij een lichtje op. Zou het? Nee dat zal toch niet? Dat kan toch niet?
Aan de zijkant van het aanrecht is een geiser geplaatsts met een keurige uitgang naar buiten en een hoedje op.

Daar kan dus niets naar binnen komen, hoewel...Ik heb nu met eigen ogen gezien dat mijn, over zijn toeren, mus dit als tussenstation gebruikt om lange sprieten van het pas geknipte riet toch onder de dakgoot te proppen. Ik snapte haar net een minuutje of wat geleden. Natuurlijk was het te lang en te zwaar ze kon het niet in een keer naar boven trekken, maar de spriet bleef hangen tussen de etages van het hoedje klaar om te worden opgepikt na een lange doorstart.

Ik heb me de halve week suf lopen piekeren en maakte me echt ongerust over het feit dat ze toch niet zo dom zou zijn geweest om haar nestje in de uitlaatpijp van de geiser te bouwen. Elke keer wanneer ik warm water nodig had, keek ik alvorens ik de kraan openzette even naar boven om te zien of de kust vrij was. Het zou mij toch niet gebeuren om de kleintjes of de grote moedermus in de verbrandingsoven van de geiser terecht te laten komen. Dit wilde ik niet op mijn geweten hebben. Ik ben absoluut ongeschikt als medewerkster van een crematorium. 
Maar moedermus is slimmer dan ik dacht. Zij bouwt het schuin boven de pijp in de holte van een sleuf van het golfdak. Een slimme mus kent haar klus. Zo hebben haar kleintjes strakjes een goed onderkomen met de warmte van een kacheltje voor als het soms eens koud is s'nachts in de Spaanse heuvelen.
Nee. Ik hoef de brandweer niet te bellen voor een reddingsactie. Ma mus lost het lekker zelf op. En dat doet ze goed! 
Men spreekt echt niet voor niets van het mensdom en het dierenrijk. Ik zou het helemaal leuk vinden als ik nog hier ben, straks het grut te zien uitvliegen...
Wie weet, ik hou u op de hoogte. Ik ben gelukkeling en een bevoorrecht mens dat ik dit weer van zo dichtbij mag meemaken.

Mooi weekeinde allemaal  

J©sephientje







Reacties

Populaire posts van deze blog

Een glimlach uit de hemel

Voor Ans & Co Een glimlach uit de hemel,     Afgelopen vrijdag in de stad gebeurde er allemaal weer bijzondere dingen. In Mokum en vooral in de Jordaan mijn geboortegrond is altijd iets te beleven. De tram was ontspoord, waardoor ik een aardig stuk moest lopen. In de eetgelegenheid was de munt voor de verse munt thee op, dus die werd tijdelijk van het menu geschrapt en ik stapte, flexibel als ik ben meteen over op verse gemberthee, ook lekker. De blower om mijn handen te drogen na het toiletbezoek weigerde dienst kortom het leek de hel wel zei ik om de feestvreugde te verhogen want als je geen humor en zelfspot meer hebt, dan is het leven niet meer leuk. Je moet het zelf maken. Dat probeer ik zoveel als in mijn vermogen ligt. Is het daarom dat ik zo af en toe wat speldenprikken uit de kosmos krijg en als toeschouwer in de meest leuke en bijzondere scenario’s terechtkom? Misschien wel, ik weet het waarachtig niet. Wat ik wel weet is, dat ...

Gestruikeld over een driewieler.

Neeeeee .... Niet voor mezelf natuurlijk, ik heb een retro E bike met twee accu’s, maar voor een van mijn lieve vriendinnen die helemaal gek van fietsen is en alles wat daarmee te maken heeft. Een hele poos geleden was ik Amsterdam en daar vond ik voor haar een mini fietsje bedoeld voor de toerist. Helemaal leuk met een yuppen kist voorop en een bos tulpen erin. Zij was er totaal verrukt van toen zij hem uit de (Hollandser kan het niet) delfts blauwe verpakking rukte. ‘Oh Jo wat is ie leuk! Wat gaaf! Wat een snoeppie! Haar geluk kon niet op en haar dag niet meer stuk. Sinds die tijd heb ik iets met mijn linkeroog, waar ik vanuit op jacht ben naar leuke gekke en originele minifietsjes. Poosje (na die eerste poos geleden) kom ik in een rommelige en stoffige rondloper terecht. Een soort ‘Malle Pietje’ keet, waar ik A mijn kont niet goed kon keren en B haast geen stap durfde te zetten vanwege de nauwe gangpaden en het overdadig opgestapelde serviesgoed.  Dat werd een d...

Op een ouwe fiets...

Zaterdagmiddag, ik zit met een vriendin heerlijk relaxed in het zonnetje op een terras bij een mooie Borg in Slochteren. Wij genieten van de overheerlijke koffie met gebak en doen aan mensjes kijken, ik kan me op dit moment niets leukers bedenken. Plots zie ik vanuit mijn ooghoeken een oude grijze man, hij loopt naast zijn fiets. Hij trekt direct mijn aandacht en de fiets ook, wat is dat voor een fiets? Nieuwsgierig als ik ben wil ik van die fie ts een foto maken. Mijn vriendin begint te lachen en zegt ‘joh doe eens normaal, pff een foto van een fiets.’ Ik wimpel haar bezwaren weg omdat ik al gezien had dat het een heel bijzonder exemplaar is. Ik wil er echt het mijne van weten. Dus loop ik, mijn vriendin even achterlatend het terras af naar de man en zijn niet alledaagse fiets. Ik spreek hem aan ‘Hallo meneer mag ik u iets vragen?’ ‘Natuurlijk vrouwtje, jij altijd’ grapt hij. ‘Mag ik misschien een foto van uw fiets maken?’ De man begint helemaal te stralen. ‘Dat mag jij zeker, wat leu...