Doorgaan naar hoofdcontent

Nieuws uit het veldhospitaal

Er is nog geen goeie reden voor een echt feest...
Maar ter geruststelling aan een ieder die dit leest, 'La Jo' is niet besmet met het Corona Virus en hoeft dus niet naar het ziekenhuis.
Wel moet ik afrekenen met een behoorlijke bacterie die mijn longen
ondermijnt. En die ik ongeveer 8 a 9 jaar geleden ook ergens had opgelopen. Een heftige jongen die zich toen niet zomaar liet elimineren, daar waren een flink aantal penicilline kuren voor nodig en twee kuren prednison. Toen behoorde ik nog tot de verstokte rokers. Ik ben vanaf toen ook meteen gestopt. Best choice ever.
Deze bacterie maakt wel dat ik het bij tijd en wijle stik benauwd heb. Nog zwaardere medicatie dan die ik al had, wordt vanaf nu ingezet, gewone antibiotica biedt geen soelaas. Mijn bloeddruk baart de dokter grote zorgen. Deze is af en toe zo hoog en fluctueert zo snel, dat is niet bij te benen. Door de heftige medicatie heb ik nu een schimmel in mijn lijf, maar ook daar heb ik nu medicijnen tegen. Ik ga de moed niet verliezen. Luctor et Emergo, ik worstel en kom boven en herrijs straks weer als een Feniks uit de as.
Ik bezit mijn ziel in lijdzaamheid, kom de deur niet uit neem mijn rust in deze periode en doe mijn best om aanstaande vrijdag betere resultaten aan de dokter te kunnen laten zien.
Zuster Puck komt elke dag mijn metingen doen en houdt een staatje bij. Meer kan niemand doen, dan te wensen dat deze medicatie aanslaat en zijn werk gaat doen. 
Ik ben niet van plan, hoewel ik soms heel moe ben, mijn goede humeur te verliezen. Als ik me iets beter voel, ga ik de versjes afschrijven voor de Barones. Het luchtruim zit dicht tot 1 mei. Ik schik me in mijn lot.

J©sephientje... wordt vervolgd

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een glimlach uit de hemel

Voor Ans & Co Een glimlach uit de hemel,     Afgelopen vrijdag in de stad gebeurde er allemaal weer bijzondere dingen. In Mokum en vooral in de Jordaan mijn geboortegrond is altijd iets te beleven. De tram was ontspoord, waardoor ik een aardig stuk moest lopen. In de eetgelegenheid was de munt voor de verse munt thee op, dus die werd tijdelijk van het menu geschrapt en ik stapte, flexibel als ik ben meteen over op verse gemberthee, ook lekker. De blower om mijn handen te drogen na het toiletbezoek weigerde dienst kortom het leek de hel wel zei ik om de feestvreugde te verhogen want als je geen humor en zelfspot meer hebt, dan is het leven niet meer leuk. Je moet het zelf maken. Dat probeer ik zoveel als in mijn vermogen ligt. Is het daarom dat ik zo af en toe wat speldenprikken uit de kosmos krijg en als toeschouwer in de meest leuke en bijzondere scenario’s terechtkom? Misschien wel, ik weet het waarachtig niet. Wat ik wel weet is, dat ...

een MUIS met een staartje..

'Ik heb een muis gevangen' maakt de man bekend aan de vrouw ' Kijk hier, ik heb hem vast aan zijn staartje.' De vrouw kijkt geschrokken op en roept bijvoorbaat al 'Getsie.'  Wat moet dat ding hier? De man grijnst en zegt' hij wilde naar jou toe. 'Naar mij?  Nou wat is dit nu weer voor achterlijks, zoiets heb ik nog nooit gehoord. 'Nou echt waar hoor!' zegt de man met een onschuldige blik in zijn ogen, maar wel met met een grote grijns op zijn gezicht. De vrouw kijkt hem meewarig aan en schudt haar hoofd. Op dat zelfde moment drukt de man de muis met staart en al in haar handen.                                           De vrouw geeft een harde gil van schrik.  Zij staart naar het plastic kadaver in haar handen waar een lange staart aan zit met notabene een usb stekker aan het uiteinde, haar hart slaat een slag over en ze zegt, 'Waar heb je deze nu van...

Op een ouwe fiets...

Zaterdagmiddag, ik zit met een vriendin heerlijk relaxed in het zonnetje op een terras bij een mooie Borg in Slochteren. Wij genieten van de overheerlijke koffie met gebak en doen aan mensjes kijken, ik kan me op dit moment niets leukers bedenken. Plots zie ik vanuit mijn ooghoeken een oude grijze man, hij loopt naast zijn fiets. Hij trekt direct mijn aandacht en de fiets ook, wat is dat voor een fiets? Nieuwsgierig als ik ben wil ik van die fie ts een foto maken. Mijn vriendin begint te lachen en zegt ‘joh doe eens normaal, pff een foto van een fiets.’ Ik wimpel haar bezwaren weg omdat ik al gezien had dat het een heel bijzonder exemplaar is. Ik wil er echt het mijne van weten. Dus loop ik, mijn vriendin even achterlatend het terras af naar de man en zijn niet alledaagse fiets. Ik spreek hem aan ‘Hallo meneer mag ik u iets vragen?’ ‘Natuurlijk vrouwtje, jij altijd’ grapt hij. ‘Mag ik misschien een foto van uw fiets maken?’ De man begint helemaal te stralen. ‘Dat mag jij zeker, wat leu...