PR in de poppenkast

                                          Ha, daar ben ik. 
                        

Na een kleine radiostilte maak ik graag weer even tijd vrij om een blogje te schrijven. Het was me anders het weekje wel, wat zeg ik? Bijna 2 weken waarin ik het alsmaar druk, drukker, drukst kreeg, net zoals iedereen tegenwoordig. Maar de drukte in mijn stalletje (en daar ben ik natuurlijk hartstikke trots op), kwam van een aantal dingen die bijna gelijktijdig op mijn deurmat vielen of mij werden aangereikt.

Ik kreeg er zelfs een flinke portie geluidsoverlast bij cadeau en een nieuwe voordeur. Op 29 oktober j.l memorabele dag, hing de ploeg van het brandpreventie team een spiksplinternieuwe hagelwitte voordeur in de scharnieren van mijn sponning, een gedenkwaardig moment. Hoera! Alleen al het aanzicht is qua kleur een enorme verbetering. Eindelijk ben ik verlost van die foeilelijke roze/bruine bordkartonnen voordeur en kom ik nu via een mooie strakke witte deur met anti inbraakstrippen mijn appartement binnen.

Sjiek de friemel, mij hoor je echt niet mopperen. Uiteraard ben ik niet de enige, de hele poppenkast is nu bijna van deze mooie nieuwe voordeuren voorzien. Voordeuren die steviger zijn dan de oude, met brandwerend glas erboven. Hoe metaforisch nu weer. 
Ik en een nieuwe voordeur voelt alsof ik binnen ga stappen in een nieuwe fase van mijn leven, of ik een flinke ommezwaai ga maken die mijn leven in de positieve zin een kwartslag laat draaien en met alle plannen die ik nog op stapel heb staan, kan dit best nog wel eens bewaarheid worden. Het is slechts een kwestie van tijd, geduld en doorzettingsvermogen. V.w.b de laatste twee, daar ben ik aardig in getraind en tijd heb ik genoeg sinds ik een BN-er (lees bejaarde Nederlander) ben.
Het kinderboek gaat er komen, daar ga ik mijn tijd in de komende maanden helemaal aan besteden. Maar niet in de poppenkast. 
Daar gaat u in mijn volgende blog vast meer van horen.

Wat betreft het in de wereld zetten van 'hare lolligheid de Barones' kreeg ik tot mijn grote vreugde en verrassing zomaar een vormgeefster in de schoot geworpen. Een pittige dame die weet van wanten en waar het goed mee klikt. Ik heb haar met veel plezier toegevoegd aan team BvH en vanaf nu, zijn mijn illustratrice, vormgeefster en ik als een soort van drie musketiers helemaal in dienst van...Ik ben hier reuze blij mee. De crowdfunding om haar te laten drukken loopt lekker. Van het oorspronkelijke bedrag dat wij nodig hebben zijn wij nu bijna aan de laatste loodjes bezig. 

                   Mocht ook u willen doneren, dat kan op 
www.GoFundMe.com onder vermelding van kinderboek José Bosma. Ook kunt u via de pagina fb page Jolique die speciaal voor  hare lolligheid in het leven geroepen is doneren en of delen. Namens de 'Barones von Habeniks' heel hartelijk dank.
Kleine update; Ondertussen is mij een fantastische lokatie aangeboden om het boek t.z.t te mogen presenteren en heb ik inmiddels vriendin cabaretière Antonia, die zichzelf presenteert als 'de vrolijke Freule' bereid gevonden om het verschijnen van 'de Barones' in het najaar van 2020 met veel verve onder de aandacht te brengen van pers en publiek. Ook daar leest u straks meer over. 
Zo grappig hoe het allemaal loopt. Een aantal weken geleden raak ik aan de klets met iemand uit mijn vroegere woonplaats Muiderberg. Zij heeft een eigen reiki praktijk en is tevens pedicure. Graag maakt zij een plekje voor mij vrij in haar eerstvolgende nieuwsbrief en nadat ik daarin toegestemd heb, ben ik het even kwijt door alle publiciteit die zich in rap tempo aandienen. 
Allereerst is daar het weekblad Margriet,

waarvoor ik samen met een vriendin een poosje geleden op een nog warme zondag een heuse fotoshoot deed. Het artikel gaat over mensen die trots zijn op elkaar. Iets dat kennelijk niet of nauwelijks wordt uitgesproken.

Het is een mooi artikel geworden met zo mogelijk nog mooiere foto's. Ja wij staan er gekleurd op. Het plezier spat er vanaf. Dit levert de nodige leuke en positieve reacties op, waar ik heel blij van wordt en vriendin B ook. Even zijn wij 'de talk of the Town.' En dat is genieten...

Nauwelijks bekomen van alle aandacht krijg ik een kleurrijke enveloppe in de brievenbus met daarin het Herfstmagazine van het Boekengilde. Dit magazine gaat vier keer per jaar uitkomen en wordt naar ca 1400 boekhandels gestuurd en ik sta erin. 
Ik weet niet wat ik zie, ik heb altijd gezegd dat mijn boek zijn eigen weg gaat, dit is zo'n stukje weg. Hier word ik toch zo blij van en mijn hart gloeit van trots, ik voel me dankbaar.

Het blad heet 'Bindt' en dat past zo bij mij. Ik hou ervan om mensen te verbinden, krachten te bundelen, gebruik te maken van ieders talenten. Dit maakt mij een blij mens. Ik krijg daarvan heel veel  bruisende energie om de dingen die ik in dit leven nog wens neer te zetten, daadwerkelijk te realiseren. Nu is de tijd. Ik spaar kersen op de taart en dit zijn er weer een paar.
En last but zeker not least komt pianobuurvrouw koffiedrinken en zwaait met de nieuwsbrief van reiki praktijk ' de Boom.' De cirkel is rond. Dat kan ik als de 'moeder van het bos' beamen.

             Kijk hoe mooi en hoe lief...Ik ben een gelukkeling.
Dankzij een andere vriendin krijg ik het fb adres van 'ons Gooi' toegestuurd met de woorden 'iets voor de barones Jo?' Ik spring er meteen op in, schrijf een aardig stukje, doe er een kiekje van de BvH bij en zie meteen dat het nog door de ballotagecommissie moet ( even nagels bijten dus) Dan staat zij opeens op deze pagina en is zij vanaf nu ook een echte Gooise dame.
Tussendoor moet ik ook nog even een bezoekje brengen aan de kapper om de spierwitte polderbaan te laten verdwijnen. Ik mag nog een keertje invallen in het winkeltje.
Krijg de dag daarna een bericht uit zeer betrouwbare bron, wat mij kennelijk toch ter ore moet komen. Ik neem het als kennisgeving aan, kan en wil er niet eens meer verdrietig om zijn. Ik mag voor mezelf kiezen en dat doe ik nu ook weer. Ik weet inmiddels dat ik de belangrijkste persoon in mijn leven ben. Dan slokt het leven van alledag mij weer op en breng ik mijn allerliefste Rooie Rakker 'Rachmaninov'

naar de garage voor een winterbeurt. Ik wil dat hij elke barre weersomstandigheid kan doorstaan. En dat gaat zeker lukken met deze kanjer en een hele fijne garage.
In het kader van 'less is more' geef ik na een oproep mijn ouwe Dirk weg... Ouwe Dirk is mijn tweedehands naaimachine die ik twintig jaar geleden in een rode boodschappentas met zijn naam erop kreeg van lieve vrienden. Ik heb heel veel plezier gehad met Dirk, wij hebben wat afgenaaid samen. Overal stampte Dirk doorheen. Dun dik maakte hem allemaal niets uit. Gek op leer! Niets was voor Dirk te veel. Een aantal jaar terug heb ik nog gebruik gemaakt van Dirks diensten om een ander te plezieren met een stapel kussentjes, hij deed het altijd. Dirk weigerde nooit, maar mijn oude stramme vingers en handen willen soms niet meer zoals voorheen. Maar om Dirk nu te laten verstoffen in de meterkast? Of  naar de tweedehands winkel te brengen, kwam niet in me op. Dirk en ik waren nog steeds dikke vriendjes en zullen dat altijd blijven. Hij en ik hebben heel veel plezier met elkaar beleefd en mooie dingen tot stand gebracht. Toch krijgt Dirk een nieuw plekje en een mooi derde leven en wel in het Oosten van het land, bij het zusje van mijn kipdochter. Zij heeft hem gisteren opgehaald, maar niet nadat ik haar eerst had uitgelegd hoe het met en bij Dirk werkt. Zij heeft nog nooit een naaimachine bezeten, dus Dirk kwam als geroepen. Haar eerste naailes van tante Jo, kreeg ze erbij cadeau  

Zij is gelukkig een hele snelle leerling en reuze blij met Dirk. Die achteraf eigenlijk helemaal geen Dirk blijkt te zijn. Dirk is namelijk 'Victoria' en van adel, want er staat een kroontje boven haar naam op de voorkant van de machine.
Dirk is gewoon een transgender naaimachine met een aardige reputatie. Ik ga er vanuit dat vrouwe 'Goldstar' erg veel plezier gaat beleven aan haar nieuwe vriendin, waar wel een steekje aan los is, die zigzaggend door het leven gaat, maar met een autoritaire houding en wat lieve woordjes alles doet wat jij zegt, mits je haar op gezette tijden smeert.
Ik wens je vanuit de diepte van mijn hart heel veel plezier en een hele fijne samenwerking met deze krasse kanjer. 

Ziezo, we hebben weer even bijgekletst. Jullie zijn nu weer allemaal op de hoogte van het wel en wee van Josephientje. Zij wenst u allen weer een hele mooie en bijzondere week toe. Met de adellijke groeten van...

J©sephientje


Ik zou het leuk vinden wanneer ik wat op en aanmerkingen, commentaar etc zou krijgen op mijn schrijventjes. Dit kunt u onderaan de pagina kwijt. Bijvoorbaat dank.