Doorgaan naar hoofdcontent

Badborstel




Ik heb een missie vandaag, ik ben namelijk op jacht naar een ordinaire badborstel met haar, waar je zo fijn je rug mee kan schrobben.
En.. en dat is zo mogelijk nog fijner, waar je zonder al teveel kunstgrepen en pijnlijke capriolen eindelijk op die plek komen kan die het vaak te verduren heeft of gehad heeft in je leven.
Niet dat mijn rug nu zwart ziet van aangekoekte ladingen ellende die er van vele jaren verzamelen zouden woekeren. Oh nee, zo erg is het nu ook weer niet, maar sinds ik een fantastische waterbesparende en toch zeer krachtige 3 keuze straal (regen. massage en beide ineen) hebbende douchekop heb aangeschaft op het internet, ben ik helemaal in 'the mood' om mijn badgebeuren te complementeren met zo'n rugschrobber.
Uiteraard heb ik eerst mijn licht opgestoken op het wereld wijd web waar je deze accessoire in allerlei kleuren en uitvoeringen voor een redelijke prijs kunt aanschaffen.
Kijk, Albert Heijn let heus niet alleen op de kleintjes, uit principe maar ook een beetje noodgedwongen, doe ik dat als BN'er 
(lees bejaarde Nederlander) ook. Ik maak er een sport van.
Aangezien ik vooral ook de reguliere winkelier zijn dik belegde boterham gun, stapte ik vanochtend welgemoed op mijn E bike die ook al haast een BN'er is.
Het weer was mij gunstig gezind er waaide een lekker briesje en het zonnetje scheen op mijn krullenbol. Ik had een wereld humeurtje. Uiteraard had ik zoals gewoonlijk een briefje bij mij voor een aantal drogisterij benodigd heden. Bij winkel één ging ik vast scoren, want die hebben alles op dit gebied.
'Helaas mevrouw dit artikel verkopen wij niet meer' hoor ik de verkoopster zeggen. Ik reken mijn aankopen braaf af en scoor wel weer wat punten op mijn klantenkaart, waar ik eigenlijk nooit iets mee doe.
Op naar de volgende winkel waar ik ook nul op het rekest krijg en geen badborstel scoor. Winkel drie blijkt net uitverkocht te zijn. In winkel vier krijg ik te horen dat het een seizoens artikel betreft en dat deze niet in dit specifieke seizoen aangeleverd worden en dus ook niet verkocht. Ik doe er het zwijgen doe en fiets dapper naar winkel vijf. Een aardige verkoopster loopt met mij naar het schap waar mijn hebbeding zou liggen en zegt ' oh wat erg, dan hebben wij net de laatste uitverkocht, dat is wel zuur voor u he?' Wat nou zuur! denk ik terwijl de welwillende verkoopster mij nog op een aantal winkels attendeert. Daar ga ik zeker mijn geluk beproeven. Ik bedank haar voor het meedenken en stap de winkel uit. Ik ben vandaag niet klein te krijgen en heb me vastgebeten in het scoren van een retro badborstel! 
Maar eerst ga ik een harinkje happen bij de visboer, ik moet even op krachten komen 'hehe, dat gaat er in als Gods woord in een ouderling.' dat doet een mens goed en is zeker goed voor deze mens.
Winkel zes kan ik lopend af en daar staat een hele grote uit de kluiten gewassen jongeman achter de toonbank. 'Waarmee kan ik u van dienst zijn' vraagt hij vriendelijk. 'Jij gaat mijn redding worden'
breng ik hijgend uit van dat kleine stukje lopen. Hij fronst zijn wenkbrauwen en ik doe olijk mijn verhaal. Nadat ik uitverteld ben, slaakt het leuke manmens een zucht en zegt' Helaas mevrouw het spijt mij verschrikkelijk daar kan ik u niet aan helpen, maar probeert u het eens bij de .... 
Dat is een goeie, daar had ik nog niet aan gedacht. Dat is wel bijna de laatste winkel waar ik een kans maak.
Blijmoedig stap ik winkel zeven binnen, ook daar wordt mijn hebberigheid niet bevredigd. Ik heb nog drie winkels achter de hand waarvan ik er twee met de benenwagen bereik, maar ook daar gaan ze mij teleurstellen. Wat is er aan de hand in Bussum? Het gaat hier om een simpele badborstel!?
Ik stap een beetje moe van zoveel teleurstellingen op een dag wederom op mijn stalen ros om de tiende en laatste winkel met een bezoekje te vereren. Daar staat een dame met een hoofddoek en een schort voor van de winkelketen waarvoor zij werkt. Ik stel mijn vraag en zij is zo vriendelijk om mij de badafdeling te wijzen die zich helemaal achterin aan de linkerkant van de zaak bevindt.
'Oh ja, en als ze er niet bij liggen, dan hebben we ze niet' vermeldt zij er nog even bij. Ik begin nu echt moe te worden, wat een onderneming voor een simpel gebruiksvoorwerp. Ik kom bij de kassa en reken een pakje schuursponsjes af en een uitschuifbaar rugkrabbertje.

Heb ik toch nog iets voor mijn ruggetje...
Ik ga straks mijn badborstel vanuit mijn luie stoel op het net bestellen, dat had ik natuurlijk meteen moeten doen, dat had me een hoop moeite en tijd bespaart. 
Bussum the place to be, maar niet voor een simpele badborstel, want die verkopen ze hier nie.
J©sepientje




Reacties

Populaire posts van deze blog

Een glimlach uit de hemel

Voor Ans & Co Een glimlach uit de hemel,     Afgelopen vrijdag in de stad gebeurde er allemaal weer bijzondere dingen. In Mokum en vooral in de Jordaan mijn geboortegrond is altijd iets te beleven. De tram was ontspoord, waardoor ik een aardig stuk moest lopen. In de eetgelegenheid was de munt voor de verse munt thee op, dus die werd tijdelijk van het menu geschrapt en ik stapte, flexibel als ik ben meteen over op verse gemberthee, ook lekker. De blower om mijn handen te drogen na het toiletbezoek weigerde dienst kortom het leek de hel wel zei ik om de feestvreugde te verhogen want als je geen humor en zelfspot meer hebt, dan is het leven niet meer leuk. Je moet het zelf maken. Dat probeer ik zoveel als in mijn vermogen ligt. Is het daarom dat ik zo af en toe wat speldenprikken uit de kosmos krijg en als toeschouwer in de meest leuke en bijzondere scenario’s terechtkom? Misschien wel, ik weet het waarachtig niet. Wat ik wel weet is, dat ...

Gestruikeld over een driewieler.

Neeeeee .... Niet voor mezelf natuurlijk, ik heb een retro E bike met twee accu’s, maar voor een van mijn lieve vriendinnen die helemaal gek van fietsen is en alles wat daarmee te maken heeft. Een hele poos geleden was ik Amsterdam en daar vond ik voor haar een mini fietsje bedoeld voor de toerist. Helemaal leuk met een yuppen kist voorop en een bos tulpen erin. Zij was er totaal verrukt van toen zij hem uit de (Hollandser kan het niet) delfts blauwe verpakking rukte. ‘Oh Jo wat is ie leuk! Wat gaaf! Wat een snoeppie! Haar geluk kon niet op en haar dag niet meer stuk. Sinds die tijd heb ik iets met mijn linkeroog, waar ik vanuit op jacht ben naar leuke gekke en originele minifietsjes. Poosje (na die eerste poos geleden) kom ik in een rommelige en stoffige rondloper terecht. Een soort ‘Malle Pietje’ keet, waar ik A mijn kont niet goed kon keren en B haast geen stap durfde te zetten vanwege de nauwe gangpaden en het overdadig opgestapelde serviesgoed.  Dat werd een d...

Op een ouwe fiets...

Zaterdagmiddag, ik zit met een vriendin heerlijk relaxed in het zonnetje op een terras bij een mooie Borg in Slochteren. Wij genieten van de overheerlijke koffie met gebak en doen aan mensjes kijken, ik kan me op dit moment niets leukers bedenken. Plots zie ik vanuit mijn ooghoeken een oude grijze man, hij loopt naast zijn fiets. Hij trekt direct mijn aandacht en de fiets ook, wat is dat voor een fiets? Nieuwsgierig als ik ben wil ik van die fie ts een foto maken. Mijn vriendin begint te lachen en zegt ‘joh doe eens normaal, pff een foto van een fiets.’ Ik wimpel haar bezwaren weg omdat ik al gezien had dat het een heel bijzonder exemplaar is. Ik wil er echt het mijne van weten. Dus loop ik, mijn vriendin even achterlatend het terras af naar de man en zijn niet alledaagse fiets. Ik spreek hem aan ‘Hallo meneer mag ik u iets vragen?’ ‘Natuurlijk vrouwtje, jij altijd’ grapt hij. ‘Mag ik misschien een foto van uw fiets maken?’ De man begint helemaal te stralen. ‘Dat mag jij zeker, wat leu...