Doorgaan naar hoofdcontent

Memorabel

MEMORABEL.... Het is 1 Augustus 2019 tijd: 1.08 uur

Eindelijk! Ik ben er weer...
Dit heeft heel wat voeten in de aarde gehad, veel gepruts, gesteun en gekreun, waarbij ik eerst dacht dit wordt helemaal niets, maar ik ben er weer helemaal En HOE!
U kunt weer gaan genieten (of niet) van mij nieuwe blog. het heeft even geduurd, maar dan krijgt en heeft u iets. Dat beloof ik u. Dit is slechts een kleine inleiding.
Op de eerste dag van deze nieuwe maand begin ik met een Quote van mezelf.
Wie blijdschap zaait
Zal vreugde oogsten
Ik ga na deze uitbarsting van vreugde en dankbaarheid dat ik het toch weer voor elkaar heb
zo zoetjes aan naar bed.
Morgen weer bijtijds op en zoals gewoonlijk eerst maar eens even de supermarkt plunderen.

Tot later .....

J©sephientje




Reacties

  1. Gelukkig ben je er.
    'Wie blijdschap zaait
    zal vreugde oogsten';
    Geen speld tussen te krijgen.
    ik neem 'm mee. Made by J©sephientje. Top. Ik wacht op je blog, dan kan ik (weer) genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik doe mijn stinkende best om jullie weer mee te laten genieten van het wel en wee van Josephientje .. veel leesplezier, and keep up the good work.

      Verwijderen
  2. Het is je dus toch gelukt! Gefeliciteerd met je terugkeer in het bloggersparadijs.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geduld en nog een keer denken heeft me weer tot hier gebracht Hanne. Ik kan weer los.. yeahhhhhhhhh

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een glimlach uit de hemel

Voor Ans & Co Een glimlach uit de hemel,     Afgelopen vrijdag in de stad gebeurde er allemaal weer bijzondere dingen. In Mokum en vooral in de Jordaan mijn geboortegrond is altijd iets te beleven. De tram was ontspoord, waardoor ik een aardig stuk moest lopen. In de eetgelegenheid was de munt voor de verse munt thee op, dus die werd tijdelijk van het menu geschrapt en ik stapte, flexibel als ik ben meteen over op verse gemberthee, ook lekker. De blower om mijn handen te drogen na het toiletbezoek weigerde dienst kortom het leek de hel wel zei ik om de feestvreugde te verhogen want als je geen humor en zelfspot meer hebt, dan is het leven niet meer leuk. Je moet het zelf maken. Dat probeer ik zoveel als in mijn vermogen ligt. Is het daarom dat ik zo af en toe wat speldenprikken uit de kosmos krijg en als toeschouwer in de meest leuke en bijzondere scenario’s terechtkom? Misschien wel, ik weet het waarachtig niet. Wat ik wel weet is, dat ...

een MUIS met een staartje..

'Ik heb een muis gevangen' maakt de man bekend aan de vrouw ' Kijk hier, ik heb hem vast aan zijn staartje.' De vrouw kijkt geschrokken op en roept bijvoorbaat al 'Getsie.'  Wat moet dat ding hier? De man grijnst en zegt' hij wilde naar jou toe. 'Naar mij?  Nou wat is dit nu weer voor achterlijks, zoiets heb ik nog nooit gehoord. 'Nou echt waar hoor!' zegt de man met een onschuldige blik in zijn ogen, maar wel met met een grote grijns op zijn gezicht. De vrouw kijkt hem meewarig aan en schudt haar hoofd. Op dat zelfde moment drukt de man de muis met staart en al in haar handen.                                           De vrouw geeft een harde gil van schrik.  Zij staart naar het plastic kadaver in haar handen waar een lange staart aan zit met notabene een usb stekker aan het uiteinde, haar hart slaat een slag over en ze zegt, 'Waar heb je deze nu van...

Op een ouwe fiets...

Zaterdagmiddag, ik zit met een vriendin heerlijk relaxed in het zonnetje op een terras bij een mooie Borg in Slochteren. Wij genieten van de overheerlijke koffie met gebak en doen aan mensjes kijken, ik kan me op dit moment niets leukers bedenken. Plots zie ik vanuit mijn ooghoeken een oude grijze man, hij loopt naast zijn fiets. Hij trekt direct mijn aandacht en de fiets ook, wat is dat voor een fiets? Nieuwsgierig als ik ben wil ik van die fie ts een foto maken. Mijn vriendin begint te lachen en zegt ‘joh doe eens normaal, pff een foto van een fiets.’ Ik wimpel haar bezwaren weg omdat ik al gezien had dat het een heel bijzonder exemplaar is. Ik wil er echt het mijne van weten. Dus loop ik, mijn vriendin even achterlatend het terras af naar de man en zijn niet alledaagse fiets. Ik spreek hem aan ‘Hallo meneer mag ik u iets vragen?’ ‘Natuurlijk vrouwtje, jij altijd’ grapt hij. ‘Mag ik misschien een foto van uw fiets maken?’ De man begint helemaal te stralen. ‘Dat mag jij zeker, wat leu...